حل تمرینهای عربی هفتم درس اول

حل تمرینهای عربی هفتم درس اول

پاسخ کامل تمرین های درس قیمَةُ الْعِلْمِ، نورُ الْکَلامِ و کَنْزُ الْکُنوزِ عربی هفتم

آموزش کامل تمرین های درس اول عربی هفتم در کلاس درس

حل تمرینهای عربی هفتم درس اول

قیمَةُ الْعِلْمِ

1. اَلْعالِمُ بِلا عَمَلٍ کَالشَّجَرِ بِلا ثَمَرٍ. دانشمند بدون عمل، مانند درخت بدون میوه است.

2. حُسْنُ السُّؤالِ نِصْفُ الْعِلْمِ. خوبی سوال (سؤال خوب) نصف علم است.

3. مُجالَسَةُ الْعُلَماءِ عِبادَةٌ. هم نشینی با دانشمندان، عبادت است.

4. طَلَبُ الْعِلْمِ فَريضَةٌ. خواستن و طلب کردن علم، واجب دینی است.

5. آفَةُ الْعِلْمِ النِّسْيانُ. آفت و بلای علم، فراموشی است.

* هر پنج حدیث از پیامبر اکرم (ص) است.

1. هٰذَا الْوَلَدُ، فِی هٰذِهِ الْمَدْرَسَةِ. این پسر، در این مدرسه است.

2. هٰذِهِ الْبِنتُ، فِی تِلْكَ الْمَدْرَسَةِ. این دختر، در آن مدرسه است.

3. ثَمَرُ هٰذِهِ الشَّجَرَةِ الْکَبیرَةِ، لَذيذٌ. میوۀ این درخت بزرگ، لذیذ (خوشمزه) است.

4. ذٰلِکَ الطّالبُ النّاجِحُ، فِی الصَّفِّ الْأَوَّلِ. آن دانش آموز (پسر)موفّق، در کلاس اوّل است.

5. هٰذِهِ الطّالِبَةُ النّاجِحَةُ، فِی الصَّفِّ الْأَوَّلِ. آن دانش آموز (دختر) موفّق، در کلاس اول است.

(جَبَلٌ – شَجَرَةٌ – وَلَدٌ – بِنْتٌ – صَفٌّ)

1. «سَعیدٌ» اِسْمُ وَلَدٍ وَ «سَعيدَةُ» اِسْمُ …………………. .  رَجُلٍ         بِنْتٍ

2. اَلْعالِمُ الْمؤمِنُ کـَ………………………………. الرَّحْمَةِ وَ النّورِ.  جَبَلِ         نِسْیانِ

3. تِلْکَ الشَّجَرَةُ ………………………………. ثَمَرٍ .  فی         بِلا

4. طَلَبُ الْعِلْمِ ………………………………. .  مُجالَسَةٌ        فَريضَةٌ

نورُ الْکَلامِ

1. نِعْمَتانِ مَجْهولَتانِ، الصِّحَّةُ و الْأَمانُ. (رسول اکرم (ص)) دو نعمت ناشناخته هستند؛ تندرستی و امنیت

2. رِضَا اللهِ في رِضَا الْوالِدَینِ. (رسول اکرم (ص)) رضایت خداوند در رضایت والدین است.

3. أَدَبُ الْمَرْءِ خَیْرٌ مِنْ ذَهَبِهِ. (رسول اکرم (ص)) ادب انسان بهتر از طلایش (ثروت و دارایی او) است.

4. اَلدَّهْرُ یَومانِ؛ یَوْمٌ لَکَ وَ یَوْمٌ عَلَیْکَ. (امام علی (ع)) روزگار دو روز است؛ یک روز به سود تو و یک روز به زیان تو است.

5. رَأْیانِ خَیْرٌ مِنْ رَأْیٍ واحِدٍ. حِکمة دو نظر، بهتر از یک نظر است.

(وَلَـدٌ – وَلَدانِ – بِنْتٌ – بِنْتانِ)

1. هاتانِ …………………………، مسْرورَتانِ.    الرجَّلُُ          الْمَرْأَتانِ

این زن ها (دو زن)، خوشحال هستند. (مرد – زن ها)

2. هٰذانِ …………………………، مُرتَفِعانِ.      الْجَبَلانِ          الْوَرْدَةُ

این کوه ها (دو کوه)، بلند هستند. (کوه ها – گُل)

3. ذٰلِكَ …………………………، نَظیفٌ.          الطّالِبَةُ          الطّالِبُ

آن دانش آموز، پاکیزه است. (دانش آموز (دختر) – دانش آموز (پسر))

4. هٰذِهِ …………………………، کَبیرةٌ.          الْمَدرَسَةُ           الْمَسجِدانِ

این مدرسه، بزرگ است. (مدرسه – دو مسجد)

1. اَلْوَلَدُ الصّالِحُ، فَخْرٌ لِلْوالِدَينِ. فرزند صالح، (باعث) افتخار و سربلندی برای والدین است.

2. لِهٰذَا الصَّفِّ، نافِذَتانِ جَميلَتانِ. برای این کلاس، دو پنجرۀ زیبا هست. (این کلاس دو پنجرۀ زیبا دارد)

3. قیمَةُ الْإنسانِ، بِالْعِلْمِ وَ الْإيمانِ. ارزش انسان به دانش و ایمان است.

4. هٰذانِ الصَّفّانِ، کَبیرانِ. این کلاس ها (دو کلاس) بزرگ هستند.

٥. هاتانِ الشَّجَرَتانِ، بِلا ثَمَرٍ. این درختان (دو درخت) بدون میوه هستند.

کَنْزُ الْکُنوزِ

1. تَفَکُّرُ ساعَةٍ خَيْرٌ مِنْ عِبادَةِ سَبْعينَ سَنَةً. (رسول اکرم (ص)) لحظه ای (ساعتی) اندیشیدن بهتر از هفتاد سال عبادت است.

2. عَداوَةُ الْعاقِلِ خَيْرٌ مِنْ صَداقَةِ الْجاهِلِ. (امام علی (ع)) دشمنی انسان دانا بهتر از دوستی انسان نادان است.

3. اَلْعِلْمُ فِي الْالصِّغَرِ کَالنَّقْشِ فِي الْحَجَرِ. (امام علی (ع))  علم در کودکی مانند نقش در سنگ است.

4. خَیرُ الْأُمورِ أَوْسَطُها. (امام علی (ع)) بهترینِ کارها میانه ترین آنهاست.

5. اَلْجَهْلُ مَوْتُ الْأَحْـیاءِ. حِکْمَةٌ نادانی مرگ زندگان است.

1. هٰؤلاءِ الطّالباتُ، ناجِحاتٌ في مُسابَقَةِ حِفْظِ الْقُرآنِ. این دانش آموزان، در مسابقه حفظ قرآن موفق هستند. (الطّالباتُ : سالم / ناجِحاتٌ : سالم)

2. هٰؤلاءِ اللّالعِبونَ، فائِزونَ في مُسابَقَتَینِ. این بازیکنان، در دو مسابقه برنده هستند. (اللّالعِبونَ : سالم / فائِزونَ : سالم / مُسابَقَتَینِ : مثنی)

3. أوُلئِٰكَ الرِّجالُ، جالِسونَ عِنْدَ عالِمَینِ. آن مردها، کنار دو دانشمند نشسته اند. (الرِّجالُ : مکسّر / جالِسونَ : سالم / عالِمَینِ : مثنی)

4. في کُتُبِ الْقِصَصِ عِبَرٌ لِلَْأَطفالِ. در کتاب های قصّه پندهایی برای کودکان وجود دارد. (کُتُبِ : مکسّر / الْقِصَصِ : مکسّر / عِبَرٌ : مکسّر / لِلَْأَطفالِ : مکسّر)

(لاعِبَةٌ – مَکتَبَةٌ – کُرسيٌّ- کَنزٌ – وَردَةٌ)

1. عَبّاسٌ و هاشِمٌ و مَيثَمٌ، ……………………….. .    مَسرورونَ          مَسرورة

عباس و هاشم و میثم خوشحال هستند. (خوشحالان (مذکر) – خوشحال (مونث))

2. زَهراءُ و زَينَبُ و فاطِمَةُ، ……………………….. .    واقفٌِ          واقِفاتٌ

زهرا و زینب و فاطمه ایستاده اند. (ایستاده (مذکر) – ایستاده ها (مونث))

3. أوُلئِکَ الْاولادُ، ………………. مُمتازونَ.    لاعِبونَ          لاعِباتٌ

آن پسران، بازیکنان برنده هستند. (بازیکنان (مذکر) – بازیکنان (مونث))