معنی شعر صفحه 10 فارسی هشتم

معنی شعر صفحه 10 فارسی هشتم

معنی شعر صفحه 10 فارسی هشتم + کتاب گویا

معنی کامل شعر به نام خدایی که جان آفرید در کلاس درس

به نام خداوندی که به موجودات زندگی بخشید و قدرت سخن گفتن به ما آموخت.

خداوند بخشنده یاریگر، خداوند بخشاینده ای که از خطای بندگان خود می گذرد و عذرخواهی (توبه) آنها را می پذیرد.

همه چیز و همه کَس از جمله انسان و پرندگان و مورچه و مگس و … دستور او را اطاعت می کنند (فرمانبردار  و مطیع دستور او هستند)

خداوند هر که را بخواهد خوشبخت می کند و هر کس را بخواهد از تخت قدرت به خاک می رساند (خوار و ذلیل می کند)

آتش نمرود را برای حضرت ابراهیم (ع) تبدیل به گلستان می کند و گروهی دیگر را از آب دریای نیل به سمت آتش (دوزخ) می برد.

بزرگان و قدرتمندان در برابر آستان لطف و بزرگی خداوند، خود را کوچک و ناتوان می بینند.

همۀ جهانیان به خداوندی او هم نظر هستند (اعتراف می کنند) و از درک حقیقت ذات او ناتوان مانده اند.

انسان، نتوانست بزرگی او را درک کند و چشم نتوانست همۀ زیبایی او را ببیند.

اگر در درون خود که مانند آیینه ای است، اندیشه کنی؛ کم کم به پاکی و صفای درون دست خواهی یافت.

ای سعدی! امکان ندارد کسی به پاکی دل دست پیدا کند مگر از راه پیروی کردن از پیامبر اکرم حضرت مصطفی (ص).

بوستان، سعدی

شعر گویای به نام خدایی که جان آفرین

دانلود کنید